நெல்லுக்கு நாற்று விட்டு
நடவு செய்து
அறுவடைக்கிடைப்பட்ட
காலத்தில்
வருடம் மாறிவிடுகிறது
ஆனால்
அதற்கு தேவையானது
என்னவோ வளர்வதற்கான
நாட்களும், நன்னீரோடு
நம்பிக்கையான உழைப்பும்
போதுமானது
வருடத்தின் எண் அல்ல
அதுபோல்
நாம் செய்யும்
நற்செயல்கள்தான்
வருடங்கடந்தும்
பேசும்
எந்த நாளில்
தொடங்கினோம்
என்பதையல்ல
ஆதலால்
நற்செயலை தொடங்க
எனக்காக
காத்திருக்க வேண்டாம்
-இப்படிக்கு
புத்தாண்டின் மற்றொரு எண்
காலையில்
காதினுள் நுழைந்த
ஒரு பாடல்
கூண்டுக்கிளி
சிறகடித்து பறக்க
எம்பி எம்பித்
துடிப்பதை போல்
மனதினில் அலைப்
பட்டுக்கொண்டேயிருந்தது
பின் சிறிது நேரத்தில்
தேநீர் உதவியோடு
தனிமை கொஞ்சம்
கிடைக்க அப்பாடல்
மீண்டும் துடிக்க
அதனூடே
மிதந்து கொண்டு
பயணிக்கையில்
தூர நீர்ப்பரப்பு
சென்று
ராகங்களை
தூண்டிலாகயிட்டு
நினைவுகளில் துவள
தூரத்தில் பாடல் மட்டும்
ஒலித்திக்கொண்டிருந்தது
அவ்விசையோடு
கோர்க்கப்பட்ட நினைவுகளில்
இப்பொழுதும்
சில கீறல்களிருக்க
முள்ளின் முனையை
தொட்டுணர்ந்ததுபோல்
மேலை பட்டதும்
மீண்டும்
ஆழஞ்சென்றது
மறு முறை
வரும்போது
ஆரத்தழுவி விடுவேன்
யென்ற முனைப்புடன்
அதர விளிம்பில்
சிறு புன்னகையை
எடுத்துக் கொண்டு
கரையை யடைந்ததும்
நீரின் ஆழத்தில்
யாரும் கண்டிரா
திரியும் ஏதோவோர்
உயிரினத்தின்
காயங்களுக்கு
மருந்திட்ட திருப்தி..
பல்லாயிரம் பேரின்
உயிரை எடுத்தோ
அல்லது
ஊன்று கோலுக்கு
துணையாக்கியோ
விட்ட போர் வாளை
இடுப்பில் வைத்துக் கொண்டு
பூனைக்கு
சகுனம் பார்த்த கதையாய்
புறம் பேசி
பலரின் வாழ்வை
நிர்கதியாக்கியவர்களை
நண்பர்களாய் யெண்ணி
முகமுன்
கோபப்படுபவர்களை
முதல் எதிரியாய்
பாவித்த
முட்டாள்தனம்
போலிருக்கிறது
மற்றோரின்
விருப்பு வெறுப்புகளுக்காக
வாழ்கைப் பேருந்தை
வேகமாய் செலுத்தினால்
தொலைவினில்
ரெயில் வண்டிக்கு
பின்னே மறையும்
சூரியனை பார்க்க
நேரிடலாமல் போகலாம்
மழை தூறல்கள்
தோலில் தரும்
கிச்சு கிச்சுக்களை
உணராமல் போகலாம்
பல்வேறு நிறுத்தங்களில்
ஏறியிறங்கும் நபர்களும்
அவர்களின் நினைவுகளும்
கிடைக்காமலே
போகலாம்
சமயங்களில் ஆற்றனிலிறங்கி
அசுத்தங்களை களையும்
வாய்ப்புகள் வாய்க்காமலே
போகலாம்
பயணத்தில்
எதிர்கொள்ளக்கூடிய
பள்ள மேடுகளால்
பாதை மாறி
பயணப்படும்போது தோள்
தட்டித் தேற்ற
துணையற்றுப் போகலாம்
இவ்வாறாக சொல்லக்கூடிய
அல்லது
சொல்லில் நிரம்பா
உணர மட்டுமே கூடிய
எண்ணற்ற விசயங்களை
இழந்து
இலக்கை அடைந்தாலும்
யாருமற்ற
நிறுத்தத்தில்
தனியாக
நிற்க நேரிடும்
என்பதை
நினைவிற் கொண்டு
மெல்ல செலுத்துக
வாழ்க்கை பேருந்தை
மலரும் ஓர்
பூவைக் கண்டு
மற்றொரு பூ
என்றுமே
பொறாமை
கொள்வதேயில்லை
மாறாக
மலரு மழகிய
நிகழ்வைக் கண்டு
மகிழ்ச்சியுறுமை யன்றி
மலரா தன்னோடு
ஒப்பிட்டு
அந்நிகழ்வை
கலங்கப் படுத்தாது
தனித்துவமான
தன்னுடைய
மணம் விட்டு
மலருவதற்காக
தனக்கான நேரம்
வரும் வரை
பொறுமை காத்துக்
கொண்டிருக்கிறது
இப்படியாகத் தானிருந்திருக்க
வேண்டும்
மனிதமும்
ஆனால்...
முற்றும் கற்றவனென
எவனுமில்லை
ஏனெனில்
கற்பதருக்கென்று
ஏதாவதொன்று
இருந்து கொண்டே
தானிருக்கும்
அதுபோற் என்னை
முழுதும் ரசித்தவர்
என்று எவருமில்லை
ஏனெனில்
ஏதோவொரு இடத்தில்
எங்கோவொரு மூலையில்
நீ ரசிப்பதற்கென்றே
பார்வைகளையே
கண்டிராத பகுதிகள்
ஏராளமென்னில்
இப்படிக்கு
'இயற்கை' - யான
நான்
கூந்தல் மல்லி
குறுக்குவழி போக
குறு குறு
பார்வை பின்
தொடர்ந்து செல்ல
திரும்பி சிரித்த
மல்லியால்
சற்றே மயங்கிய
பார்வை
பின் தூரத்தை
துளைத்தது
வாடை மட்டும்
வீசும் மல்லி
வந்த வழியில்
காணாததையெண்ணி
ஆந்தையாய்
சுற்றிய பார்வை
அமைதியிழந்து
அலைய அந்நேரம்
கரவொலி கேட்டு
காடே அதிர
பதறிய பார்வை
பாதையை தேட
பகலின் எதிரி
பாம்பாய்
காட்டை சூழ
பாதையெல்லாம்
நெளிந்தது
மங்கிய பார்வை
மரவோரம்
பயந்து சரிய
பார்வைக்கு
நேராய்
தொங்கியது
கூந்தலும்
மல்லியும்..
தயங்கித் தயங்கி
வாசலில் நின்று
கொண்டிருந்தது
அது
கிடைத்த குறுகிய
இடைவேளையில்
ஒரு பெரிய அறையின்
சிறிய மூலையில்
நாற்காலியின் தலையின்
மேலிருந்த தொலைபேசியின்
வாயிலாக
அவன்
அழைத்த பல்வேறு
அழைப்புகளுக்கும்
ஒரே பதிவின்
பல்வேறு முடிச்சுகளாய்
அவிழ்ந்து அவ்வறையின்
கடிகாரத்தின்
ஓசையையும் விழுங்கியது
சுருட்டுப் புகையை
சிறை பிடித்தவாரே
வாசலறுகை நின்றிருந்த
அதனை அவன்
ஆழ்ந்து பார்த்ததில்
தானே வந்து
தாழிட்டுக்கொண்டது
அந்த
'தனிமை'
விரிசல் விட்ட
கண்ணாடி குடுவையில்
எந்த ஒரு
துண்டை எடுத்தால்
உடைந்து விடுமோ
அதே துண்டு தான்
அதனை
உடையாமலும்
காக்கிறது
அதுபோல்
எந்தவொரு யெண்ணத்தை
வெளியே உரைத்தால்
விரிசல் விட்ட
வாழ்க்கை
உடைந்து விடுமோ
அதே எண்ணந்தான்
அவ்வாழ்க்கையை
அரண் போல்
காக்கிறது !
