கடைசி முத்தம்
கணவனின் கண்
அனுமதி கொண்டு
பெறுவதில் இடம்
பெயர்கிறதவள் வாழ்க்கை
கேட்டதும் கொடுத்ததும்
மனகனந்தாங்காது
நினைவு தப்பி
நிற்கையில் கடந்து
போய்க்கொண்டிருந்தவளின்
பிம்பம் தேய்கையில்
தேங்கி நின்றதென் வாழ்க்கை
என் பிள்ளை
என்றடையாளம் துறந்து
அவர் மனைவி
என்றாகி போகையில்
புலனது ஏதோ
இழந்த உணர்வு
அவள் பெயர்
நீக்க மனமன்றி
புதுப்பிக்காமல்
பழைய குடும்பமாக
என் பிள்ளையென்றே
இருக்கிறது
குடும்ப அட்டை
எம்பெயரின் முதலெழுத்து
அவள் பெயரின் முதலானதன்
இருபத்தேழு வருட
கர்வம் இன்றோடு
ஒழிந்தது
கல கலவென
சிரிப்பால் நிறைந்த
இவ்வீடு
அவலகன்றதும்
ராணியற்ற ராஜ்ஜியமாய்
கலையிழந்து
வெறுங்கல்
வீடாகியது
கட்டளையிட ஆளற்ற
சேவகனாய்
தன்னிச்சையாய் செயல்பட
முடியாது தடுமாறி
நிற்கின்றேன்
நான்
எப்போது
வெளிச்சென்றாலும்
எனக்கு போன் செய்துவிட்டு
அம்மா எங்கே
என்று கேட்பவள்
இப்பொழுதெல்லாம் அவளுக்கு
போன் செய்துவிட்டு
அப்பா இல்லையா ?
என்பதன் எதார்த்தம்
என்னால் ஏனோ
ஏற்கமுடியவில்லை
எது எங்கென்றறியா
அவர் வீடு
அவளதாகிய பின்
அவளாசைப் படி
அமையப்பெற்ற
இவ்வீடு
மறுவீடாகையில்
சற்றே மருகுது
நெஞ்சம்
விசேஷத்துக்கு மட்டும்
வீடுவரும் சொந்தக்காரி
போலான சொந்த
மகளையெண்ணி
அவளுக்கு பிடிக்குமென்று
ஆட்டுக்கறி குழம்பு
அம்மியில் அரைத்த
மசாலா சேர்த்து
செய்ததை அவளுக்கு
பரிமாற வந்தால்
'அவருக்கு முதல
வைங்கப்பா' என்று
சொல்வதவள் தவறில்லை
அதை ஏற்கும்
பக்குவம் தான்
எனக்கு இன்னும் வரவில்லை
குழம்பு பட்டுவிட்டதென
கண்ணாடி போட்ட
கண்ணை தேய்த்துக்
கொண்டே கண்ணீரோடு
அவள் காணும்முன்
வெளிச்செல்கிறேன்
எமக்கு பிறந்த
எம்பிள்ளையாயினும்
திருமணத்திற்கு பின்
தத்துக் கொடுத்த
தந்தை போல்
உரிமையற்று ஓரமாய்
நின்று வேடிக்கை
மட்டுமே பார்க்கிறேன்
அவன் நல்லவனாயிராவிட்டாலும்
கெட்டவனாய் இருந்திரக்கூடா
தென்பதே என் இறுதிநாள்
வரையிறுக்கும் ஒரே
வேண்டுதல்
பிரிவென்பதோர் நாள் வரும்
என்றுணர்ந்தே பிரியமும்
பாசமும் வைக்கும் இத்
தந்தையின் நிலை
இப்பொழுது
தற்கொலைக்கு நிகராகவல்லவா
நிற்கிறது
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக