நூறாண்டுக்கும் பழமையான
மரங்களை
உயிரோடு அறுத்தெறிந்து
சாலை விரிவாக்கம்
என்னும் பெயரில்
சாவை நமக்கு
நாமே
வரவழைத்துக் கொண்டிருக்கிறோம்
பல நாளாய்
வீடென கருதி
சென்று வரும்
பெயர் தெரியா பறவைக்கு
இன்று யார் சொல்வது
வீடு வெட்டி எறியபட்டதென்று
செல்ல இடமறியாது
சூடு தாளாமல்
பித்தம் கலங்கி
கானல் நீரை
கொத்தி குடித்து
இறக்கிறது
அதுபோற்
நிழலுக்கு இடமின்றி
நா வறண்டு
நடை தளர்ந்து
மூச்சு விட முடியாமல்
முயங்கி மறைவோம்
இயற்கை என்பது
இயல்பாகவே நமக்கு
கை கொடுக்கிறது
எல்லா வகையிலும்
நாம்தான்
அதனை ஒவ்வொருமுறையும்
வெட்டிக் கொண்டே யிருக்கிறோம்
மரமும் அதன்
பிள்ளைகளான பறவைகளின்
சாபமும்
கட்டாயம்
மனிதரை கொல்லும்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக